Laat ik je wat uitleggen.

Hoe je het ook doet, met de borst of met een fles, het voeden van je baby is niet alleen een noodzakelijk gebeuren, maar het is op energieniveau ook een uitwisseling van liefde.

Deze uitwisseling vindt de eerste tijd het meest intensief plaats tijdens de voedingen. Wanneer je baby drinkt, zie je hem twee dingen tegelijk doen.

Hij drinkt en voedt op die manier zijn lichaam, maar tegelijkertijd kijkt hij strak, soms bijna dwingend, in jouw ogen.

Onder andere via zijn ogen voedt hij zich met liefde.

 

Wanneer je als moeder in staat bent om je hart voor je baby te openen, zul je twee stromen binnen je lichaam op gang brengen. Een materiële stroom (de melk) én een energiestroom (je liefde).

Je baby ontvangt dus zowel voeding voor zijn lichaam als voeding voor zijn hart. Het oogcontact is tijdens voedingsmomenten dus erg belangrijk. Alles wat je als moeder met je ogen uitdrukt, 'drinkt' je baby op vrijwel dezelfde manier als waarop hij de melk drinkt.

​

Ogen zijn de spiegels van het hart en je baby zal uit jouw ogen opmaken hoe het met je hart gesteld is.

​

Wanner je hart bezet is met verdriet, over je rottige bevallingservaring, over een dierbaar iemand die je mist, over vroeger of andere verdrietige zaken dan kan ik je helpen om weer wat meer lucht te ervaren. Dan krijgt je baby weer toegang tot jou hart. En dat is voor jullie samen fijn.

​

Er zijn veel vrouwen die na jaren nog steeds niet willen denken aan de gebeurtenis rondom de geboorte van hun kind(eren). Dat is jammer. Niet alleen voor jou, maar ook voor je kind. Je kind draagt immers de belevenis, jouw gevoel daarover en misschien de verhalen rondom haar/zijn geboorte ook met zich mee. Al is dat niet bewust. Een herstelgesprek van je negatieve bevallingservaring heeft altijd zin. Voor jou, maar ook voor je kinderen. Zelfs nog na jaren.

​